PRC Photoshoot

Grabeh!!!Sobrang nakakawindang ang exam kahapon. May nakalimutan akong concept at naalala ko lang siya after ng exam. Sana lang pumasa ako. Heheheh.Actually ngayon ang PRC photoshoot. 10 dapat ang usapan at siyempre marami na namang late. Nakakaasar lang kasi parang nagiging manhid na ang ilang tao diyan. Dapat kasi kung ano ang oras na napag-usapan, ganoong oras rin darating. may ilankasi na iyon lang talaga ang ipinunta at sana naman isipin natin kalagayan nila. Ang makasarili mo naman para sabihin na hindi ka naman nagpahintay at hinintay ka lang nila. So feeling mo sobrang importante mo? Kaya ka lang hinintay dahil gusto nila kasama ka at nag-feeling ka naman? Napakakapal naman ng mukha mo! Naisip mo ba kung ano ang pakiramdam ng taong naghihintay nang matagal? Napag-usapan naman na ganun ang oras at nandun ka noong napagkasunduan iyon. Napapansin ko lang na napapadalas na ang ganitong senaryo. Kung ginagawa iyon ng ibang tao dati sa iyo sana naman wag mong gawin sa iba. Hindi ka na nakakatuwa. Hindi lahat ay kaya kang pagpasensyahan at intindihin. Pag pinagsasabihan naman dinadaan na alng sa biro. Hindi lahat ng bagay ay pwedeng ganyan. Feeling mo nakakatawa ka? Pwes hindi.
Ewan ko. Bitte rlang siguro ako dahil hindi ako nakasama sa photoshoot. 1st death anniversary kasi ang tita ko, e. May handaan of some sort. Hindi naman pagkain lang ang reason para umattend ako pero family matters.
Sana nag-enjoy sila.