Goodbye Miklaus

Nakalulungkot naman ang buhay. Sabi nga, mas okey na rin na kunin sa iyo ng Diyos ang mahal mo kaysa naman makita mo siyang unti-unting nauupos na animo’y kandila. Iyon na lang ang iniisip ko bilang pampalubag-loob sa pagkawala ni Miklaus, ang cutie mommy na doggy.
Yes! Namatay na siya kaninang umaga. Nang magising ako, matigas na siya kaya di ko na hinawakan. Hindi na rin kasi akong umaasa na gagaling pa siya sa sakit niya. Halos isnag buwan na rin siyang hindi kumakain. Panay gatas at tubig lamang ang kinukunsumo niya. Sobra nga ang ipinayat niya, e. As in bumagsak ang pisngi niya at hirap nang maglakad nang matagal. Pero alam mo iyon, pag umuuwi ako, kahit di niya ako dinadamba tulad nang dati, iwinawagayway niya naman ang buntot niya na nagpapahiwatig na Masaya siyang umuwi ka kahit hindi niya maipakita. Kaya tuloy, mas nakaka-touch iyon para sa akin.
Marami na rin kaming hinarap na pagsubok sa buhay nang magkasama. Halos 4 na taon na rin siya sa amin. Actually, binigay lang siya ng taong may utang sa amin. Ayaw pa nga sa kanya dati ng nanay ko ngunit unti-unti ay natutuhan niya na ring mahalin dahil mabait naman kahit medyo malandi. Isipin mo naman, itatapat ang p*kp*k niya sa butas ng gate para lang i-seduce ang lalaking aso sa labas. Reminds me of someone…
Tapos, nakunan siya sa loob ng bahay. Naglalakad siya noon nang mahulog ang anak niya na may balot pa. Nabuwang siya noon na tipong naulol pero tumino naman ulit.
Nanganak siya nang lima. Isa patay na paglabas. Isa namatay dahil mahina. Isa lang dapat sa amin. Iyong dalawa ibinigay pero bumalik rin dahil hindi kumakain. Siguro masyado nang malaki para ilayo sa amin. Namatay ang isa kaya dalawa (pawing lalaki) na lamang sa lima ng mga anak niya na buhay na pawing nakatira sa amin. Tapos nanganak siya ulit ng isa courtesy of isa sa mga anak niya (di ko alam kung sino dahil palitan sila) na namatay rin after two days. Wawa naman.
Naaalala ko pa na sabay kaming nakikinig ng mimi songs sa pc. Naiindak pa nga siya sa Emotions, e. Ako pa nga ang huling nagpaligo sa kanya, e. Nitong isang araw nga, nagising ako, magkatabi na kami. Nasa paanan ko siya. Ang sweet niya talaga.

Ang Galing Ng Lola Nyo

“Maghihintay Ako”
Atlantika Love Theme
Performed by Regine Velasquez

Malayo man ang umaga sa buhay kong ito
May liwanag ng pag-asa na sisilayan ko
Ikaw na s’yang tugon sa aking panalangin
Puso ko’y wag sanang biguin
Dinggin ang bulong ng alon at hangin

Ating tadhana
Magkaibang mundo
Bakit pilit tayong pinaglalayo
Alam kong batid mo
Tayo’y iisang puso
Kaya’t maghihintay ako

Kay tagal ng panahon
Hanap-hanap ka
Poot ko’y napawi ng makapiling ka
Ngunit naglaho ka
Sa akin ay nawalay
Bakit ang agos ikaw ang tinangay
Mula sa dagat ng aking buhay

Ating tadhana
Magkaibang mundo
Bakit pilit tayong pinaglalayo
Alam kong batid mo
Tayo’y iisang puso
Kaya’t maghihintay ako

Maghihintay ako

Malunod man sa lalim ng sakit
Aanhon din
Sa paglalapit ng langit
Alam kong ikaw
Saka ay babalik
Alam kong ikaw ay babalik

Ating tadhana
Magkaibang mundo
Bakit pilit tayong pinaglalayo
Alam kong batid mo
Dahil iisang puso
Maghihintay ako

Maghihintay ako

May Rabies Na Kaya Ako?

Grabeh may bago na naman akong kabalbalang ginagawa. nang medyo nanananakit ang katawan ko nitong mga nakaraang araw dahil sa sports fest, napilitan akong uminom ng gamot. Di ko alam kung ano ang gamot na iyon na ininom ko basta mefenamic acid ang generic name niya. Sinabi lang ng nanay ko na nakalagay iyon sa TV.
Nang iinumin ko na matapos akong kumain, kinuha ko na ang gamot at ininom. Di ko na binasa kung ano ang pangalan basta ininom ko na lang dahil wala namang ibang gamot doon.
Tapos, kagabi, tinanong ako ng nanay ko kugn nainom ko ba iyong gamot na sinabi niya. Siyempre umoo naman ako. Pinagsabihan na lang ako na next time daw kung iinom ako ng gamot, basahin ko nang maigi ang label. gamot daw ni miklaus, ang aso namin ang nainom ko. Sabi ko okey lang, buhay pa naman ako. Pero syempre deep inside, napaisip ako. Siguro kaya masama ang timpla ng sikmura ko nitong mga nakaraang araw. Nagtatae ako at madalas sumasakit ang tiyan ko.
Kaya naman, ang aral ng kwento: Huwag susubo ng mga bagay nang basta-basta dahil baka maging aso ka. Heheheh

Nakatikim Na Ba ng Kinse Años?

May kakaiba akong karanasan na medyo kakaiba. Pag nagkukuwentuhan nga at nagkakaasaran, ito parati ang nauungkat kong bangag moment. Hindi na naman ako naaasar. Natatawa na lang ako kapag naaalala ko ang natatanging yugto na ito ng aking buhay.
Maggagabi na noon. Pauwi na ao galing sa school. 3rd year nga pala ako noon galing sa MASCI. As usual, galing sa Pasay Taft-Rotonda, sumakay ako ng FX. Medyo ngarag ako noon kaya matapos kong magbayad ng pamasahe sa driver, natulog na ako. Doon nga pala ako sa gitna kung saan apat ang pasahero. Sobrang pagod kaya naaalala ko na nakayuko talaga ako as in nakasuksok ang ulo ko doon. Himbing na himbing ang tulog ko noon hanggang may marinig ako a nagkakaskas. As in metal to metal na maingay kaya naman nagising ako. Iniangat ko ang ulo ko at nagkatinginan kami ng driver na nasa labas na ng sasakyan. Actually, papasok na siya noon sa pintuan ng bahay niya. Saka ko lang narealize na nasa bahay na pala ako ng mamang driver. At iyong pagkakaskas ng metal na narinig ko ay ang pagkakandado na pala ng gate ng garahe.
In fairness, may presence of mind pa naman ako noon (kung ganoon nga ang nangyari sa sitwasyon ko). Tinanong ko ang driver kung nasaan na ako. Sabi niya sa Villamor which is in pasay naman na medyo familiar ako. Nag-sorry pa nga siya dahil di niya raw ako nakita. (Sa laki ko ba naman di niya ako nakita?) Siyempre naman di ko na siya inaway. Siguro mga 7 pa lang noon. Nagpaturo na lang ako sa kanya kung paano pumunta sa taft MRT kung saan ako nakasakay ng FX kanina. Sakay raw ako ng tricycle at magpahatid sa sakayan ng dyip. Buti na lang at may extra money ako noon. Sinunod ko ng instructions niya at thankfully, nakarating naman ako nang matiwasay sa Pasay at eventually sa bahay namin.
Nakakatuwa naman talaga ang nangyaring iyon sa akin. Kasi dahil sa pagiging antukin ko, nai-take home ako ng isang fx driver. Iniisip ko na lang na buti ganun lang ang nangyari. Paano kung hindi ako nagising? Nag-overnight na siguro ako sa FX. baka mapagkamalan pa akong magnanakaw. Buti na lang mahal ako ni Lord at nakauwi ako nang matiwasay at buo sa aking pamilya.